Hello, it’s me
I was wondering if after all these years
You’d like to meet, to go over
Everything
They say that time’s supposed to heal ya
But I ain’t done much healing

Het is eindelijk zover. Vandaag komt haar nieuwe liedje uit. ‘Hello’, die 2 dagen eerder al te beluisteren was. Niet het hele liedje, maar een teaser, wat zoiets betekent als een voorproefje….En net toen ik dacht dat Adele mij niet meer kon verrassen, zeker niet na haar ‘Set fire to the rain’ of ‘someone like you’, werd ik meteen gegrepen door haar stem die begon met ‘hello’…en ik was verloren. Ik volgde haar in haar liedje…en ik begreep het.

Liefde, eenmaal gekleefd in ons systeem, laat het niet meer los, maar laat ook niemand meer binnen. Wie je ook tegenkomt, hoe veelbelovend ook, je blijft zoeken naar dat ene gezicht, je blijft zoeken naar die ervaring…die  zo zachtjes aan en zo vanzelfsprekend deel is geworden van je eigen ik…dat niemand nog een kans maakt. Adele zingt dan ook dat men zegt dat tijd de wonden heelt, maar in haar geval heeft tijd niet echt haar werk gedaan…zinloos…Liefde, eenmaal  gekend en lief gehad, eenmaal ervaren, kan niet geëvenaard worden… hartzeer of niet, maakt weinig verschil meer uit; hij is in jou, hij is deel van je geworden…wie je ook tegenkomt, je blijft hem zoeken in de ander…

Ik denk dat je als mens bevoorrecht bent als je jezelf hierin herkent.  En toch benieuwd wat het Universum hiervan vindt, ga ik in meditatie. De boodschap luidt als volgt:

“Liefde kent veel facetten; kent veel kleuren…. Liefde is een Roos; je hebt hem gevonden, hij behoort jou toe …”.

Ja lieve mensen, liefde kent vele facetten, vele gezichten…eenmaal gekend behoort het jou toe. Niemand kan dat van je afpakken… (glimlach).

Liefs,

Medium Sharda, OprechteMediums, Box 48