Vandaag stonden de kranten in het teken van misdaden. Twee misdaden in het binnenlands nieuws. Misdaad nieuws intrigeert mij omdat ik wil weten wat een mens drijft. Het waarom. Het verhaal achter de misdaad.

Een vader die zijn vierjarige zoon even van zijn leven beroofd. Bij het lezen, sta ik even stil en ik focus…een vader die vastloopt in het leven. Nee, geen wanhoop, eerder onmacht, stress, heel veel stress, onrust, opgekropte woede en frustratie….deze laatste twee emoties moeten een weg naar buiten vinden…afreageren en dan gebeurt het…het afreageren slaat plots om en een zwaar gefrustreerd persoon verandert in iets monsterachtigs koud, ontdaan van enige vorm van menselijkheid, eng,  kil, meedogenloos, emotieloos… het ontlaadt…,het gebeurde snel en het jongetje  heeft er niet veel van meegekregen.

Op de vraag hoe het met het jochie van vier is, antwoordt het Universum:

‘Zijn bewustzijn was nog niet echt ontwikkeld dus de overgang naar de andere kant ging vlot en moeiteloos’.

Begrijpt hij wat er is gebeurd? Het Universum antwoordt:

“Het zijn net, kort op elkaar volgende, 2 tot 3 heftige scenes die hij zich herinnert  en als in een waas gehuld ziet hij dat voor zich…voor altijd opgeslagen in zijn bewustzijn. Trauma”.

Wilde de vader bewust zijn zoon van zijn leven beroven? Nee. Het gebeurde in een spontane opwelling. De vader zat al lange tijd zichzelf  te ‘vergiftigen’ met onplezierige, wraakzuchtige ideeën en gevoelens. Hij broedde op deze gevoelens….totdat hij niet meer in staat was om ‘normaal’ te denken…het gevoel van mededogen was ‘kapot’.

Hij en zijn 2 kinderen hebben  samen wel plezier gekend.  Veel ravotten samen…maar steeds vaker werd hij ineens intens stil en het werd koud in zijn hart…hij werd intuïtief bang…niet wetende waarvoor…hij werd warrig in zijn hoofd…en liep hij langzamerhand steeds vaker vast in het leven….De kinderen hadden daar allang weggehaald moeten worden…(zucht).

Lieve lezers, ik weet dat het jongetje in goede handen is. Hij heeft zijn ‘mama’ gevonden, zijn ‘thuis’ weer gevonden waar hij eerder al gelukkig was. En ik zie hem terugkomen om een bloemetje te leggen bij de voordeur van zijn huis….

En de vader? Het Universum antwoordt:

“Hij is een misdadiger. Hij heeft een misdaad gepleegd”.

“Deze zielen dragen zware karma’s met zich mee en  daardoor is het leven een grote worsteling voor ze…alles is een worsteling voor ze; het is complex…”.

Dit herinnert mij aan een ‘mantra’ waarin als volgt wordt gebeden: Samastha Lokah Sukhino Bhavanthu , wat betekent:

“Let all the worlds be happy,” (and thereby all the beings in the worlds)”.  Het refereert naar alle werelden en alle wezens in alle werelden.

Liefs,

Medium Sharda, OprechteMediums, Box 48